Wanneer je verliest, of het nu je baan, je gezondheid, je toekomstperspectief is, of je verliest iemand aan de dood, het maakt pijnlijk zichtbaar wat er werkelijk waardevol is in je leven.
Vragen en gedachten zoals: Waar deed ik dit allemaal voor? Heb ik wel uit het leven gehaald wat erin zat? Ik heb altijd geprobeerd te leven naar tevredenheid van vooral de ander, en nu overkomt me dit. Ik hou zoveel van de ander, nu hij overleden is red ik het niet meer.
Dit zijn vragen en overtuigingen die niet zelden voorkomen.
Het volledig gefocused raken op het verlies zou ervoor kunnen zorgen dat je de omgeving niet meer waar kunt nemen. Niet meer kunt zien wat je wel hebt.
Heel begrijpelijk natuurlijk.
Maar wat als we eens, op een bepaald moment, verder kunnen kijken?
Kijken naar de waarde die achter het verlies ligt. En wat als we dan zouden kunnen gaan leven naar dat wat werkelijk waardevol is. Hoe mooi zou het leven dan nog kunnen zijn, of weer kunnen gaan worden?
Tijdens het begeleiden van cliënten die verlies ervaren zou je kunnen vragen wat men precies verloren heeft. Is het een maatje, de zelfstandigheid, intimiteit, de verbinding, het ouderschap?
Vervolgens kun je stap voor stap kijken wat er mogelijk is om deze waarde weer opnieuw te gaan leven. Beetje bij beetje. Want het leven bouw je niet in een keer helemaal opnieuw op, dit mag stap voor stap. Zoek het vooral in de kleine waarde volle dingen.
Welke waarde is er naar boven gekomen bij jouw verlies? Wat blijkt er werkelijk belangrijk te zijn?
Voor mij is dat autonomie, verbinding en zelfzorg.
Wat is dat voor jou?
Gebaseerd op kennis en ervaring maken wij een proces op maat wat afgestemd is op uw behoefte. Neem gerust contact met ons op voor informatie.