Wanneer we liefhebben, dan verliezen we. Wanneer het overlijden plotseling komt lijkt het soms alsof je door een aardbeving overvallen wordt. Waar begin je, hoe ga je verder, hoe houd je in ‘s hemelsnaam alle ballen in de lucht? Zoals bij alle verlies is ook het verlies van je partner een uniek proces. Het is voor iedereen anders hoe men dit ervaart. Maar bij een onverwacht overlijden komen heel andere dingen kijken dan wanneer je naar een moment van overlijden toe kunt leven. Het proces van rouwverwerking kan dan wat moeizamer verlopen dan wanneer je het moment van overlijden aan ziet komen.
Stel je maar eens voor dat je als jonge vrouw of jonge man je partner verliest. Misschien heb je nog wel kleine kinderen die je zorg nodig hebben. Zij verliezen tenslotte hun vader of hun moeder. Het rouwproces van je kinderen is dan ook zeer belangrijk.
Anderzijds als je al vele jaren lief en leed met elkaar hebt gedeeld is het gemis ook ontzettend groot. Er zijn dan dikwijls geen kinderen die je directe aandacht nodig hebben, je woont vaak alleen. Steun van je naasten, je familie, vrienden en buren is dat heel hard nodig.
Wat is onverwacht overlijden; wanneer de dood plotseling komt, dan noemen we dit onverwacht. Wanneer de overledene een ongeluk krijgt of ziek is maar toch plotseling overlijdt. Wanneer je denkt nog wel een paar dagen, weken of maanden met elkaar te hebben kan soms de dood toch als plotseling voelen.
Wanneer overlijden onverwacht komt dan zou dit kunnen betekenen dat rouwverwerking, het rouwproces, ook wat moeizamer verloopt. Zeker wanneer al meerdere verliezen hebben plaatsgevonden. We noemen dit de stapeling van verdriet. Een nieuw verlies kan een oud verlies triggeren en daarmee het (nieuwe) rouwproces doen blokkeren.
Afscheid nemen is zo ontzettend belangrijk. Een laatste woord, een laatste herinnering zijn zo belangrijk om nog te delen. Wanneer je partner in één klap overlijdt bijvoorbeeld aan een ongeluk, dan is er dikwijls geen mogelijkheid om nog woorden met elkaar te delen.
In eerste instantie kom je in een overlevingsmodus terecht. Dat is maar goed ook, want de schok van het verlies van een partner kan enorm groot zijn. Zeker als je dierbare in één klap aan een onverwachte dood overlijdt. Rouwverwerking, het rouwproces is ook dan voor iedereen heel persoonlijk. De eerste dagen tot aan het afscheid kom je dikwijls in de regel-modus. Er is van alles te doen om het afscheid vorm te geven.
Daarna, wanneer de leegte ontstaat dan begint het rouwproces pas echt. De gedachten aan je dierbare, de steun die je krijgt, het praten over diegene die is overleden helpt in de rouwverwerking. Maar ook het gemis, het verdriet alle gevoelens die bij een plotseling overlijden komen opzetten zijn dan aanwezig. Je zou dit kunnen ervaren als een overspoelende emotie. Hoe houdt je je dan staande?
Wanneer je partner komt te overlijden ontstaat er naast een groot gemis en een groot verdriet ook nog de zorg voor eventuele kinderen. Ineens komt alle zorg op jouw schouders terecht. Dit kan het verlies heel zwaar maken. Mogelijk krijg je bij een plotselinge dood bijna geen tijd om te rouwen. Als moeder of als vader van je kinderen heb je ook nog het verdriet van hen te dragen. Ook je toekomstperspectief is in één klap veranderd ook dit zorgt voor een rouwproces.
Steun van je omgeving is dan van groot belang. Alleen een oprechte deelneming is niet voldoende om iemand na een plotseling overlijden te kunnen steunen.
Als je partner een plotselinge dood treft en je hebt al een leven gehad waarbij je samen al veel herinneringen hebt kunnen maken dan zal het grote gemis ook moeilijk te dragen zijn. Je hebt tenslotte al vele mooie jaren gehad samen. De rouw kan ook hier erg rauw voelen. Familie en vrienden spelen een belangrijke rol om dit proces te kunnen verwerken. De ongelofelijke pijn die je te dragen hebt ook al had je samen een heel mooi leven kan iedere dag weer een opgave zijn. Ook al ben je dankbaar voor de vele mooie herinneringen die je samen hebt kunnen maken.
Na het afscheid is er nog veel arbeid te verrichten, rouwarbeid. Je omgeving kan je hierbij helpen. Praten helpt, het gezien worden, steun bieden in de dagelijkse dingen geeft al veel troost. Daarnaast is luisteren, begrip tonen en soms wat afleiding zoeken een manier waarop je naasten je kunnen ondersteunen bij de rouw die er is. Het is ook belangrijk om ruimte te bieden aan alle gevoelens die er zijn, het verdriet, missen zijn bekende en de meer aanvaardbare gevoelens. Maar ook schuldgevoel, boosheid mogen de ruimte krijgen en helpen het verlies van een dierbare te verwerken.
Wanneer zoek je nu precies hulp? Bij een onverwacht overlijden van een dierbare leef je dikwijls in een roes. Wanneer je rouw vast loopt, de rouwverwerking vastloopt, zou je dit kunnen herkennen.
Heb je zelf iemand verloren of ken je iemand en loop je vast met dingen in je dagelijks leven? Dan is het verstandig om contact op te nemen met een professional voor rouwbegeleiding.
Gebaseerd op kennis en ervaring maken wij een proces op maat wat afgestemd is op uw behoefte. Neem gerust contact met ons op voor informatie.